4060 Neyniz Numarası? Bir Telefon, Bir Gece ve Kırık Düşler
O Geceyi Unutmak İstiyorum
Kayseri’de, karanlık bir geceydi. Hava soğuktu, ama o soğuk bana hissettiklerimden daha derindi. Bir sabah uyandığımda, bir sabahın hüznüyle uyanmamıştım. O sabahı hatırlıyorum ama o kadar silikti ki, neredeyse kaybolmuş gibiydi. Telefonumda, ekranda bir numara vardı: 4060.
O kadar garipti ki, sanki bir tür şifre gibi. Ne kadar aradım, ne kadar düşündüm, hatırlayamadım; “4060 neyin numarası?” diye sordum kendime. Telefonum, eski sevgilimin, belki de birkaç gün önce tanıştığım o eski dostumun numarasını hatırlatıyordu ama bir türlü hatırlayamıyordum. İçimde, kaybolmuş bir şeylerin, silinmiş bir anının özlemi vardı.
Bir Arama, Bin Duygu
Saat gece on ikiye yaklaşmıştı, tam da uykuya dalmak üzereyken telefonum çaldı. Bir süre, öylesine bakakaldım. Arayan numara “4060”dı. Derin bir nefes aldım, biraz korkmuş, biraz meraklı, biraz da endişeliydim. Sonra ekrana dokundum.
Birkaç saniye sessizlik oldu. Sanki bir şeyler boğazıma düğümlendi. “Alo?” dedim, sesim titriyor, içimde bir boşluk vardı. Karşımdaki kişi “Merhaba” dedi, yavaşça, ama sanki zamanın her saniyesi o anın içinde eziliyordu. Onun sesini tanıyamadım, ama o kadar tanıdık bir şekilde geldi ki, belki de yıllardır beklediğim bir sesti. Belki de bir geçmişin yankısıydı.
“4060 neyin numarası?” diye sordum. Gözlerim gözlüğümden bile daha buğuluydu, sanki her şey silinmiş gibiydi. “Bu numara sana ait,” dedi, ama sesi o kadar yabancıydı ki… O an duygularım yerle bir oldu. İçimdeki her şey yer değiştirdi. Hangi geçmişti, hangi umuttu, hangisi kaybolmuştu?
Bir Veda, Bir Başlangıç
Telefonun ucundaki kişi, derin bir nefes aldı ve bana şunu söyledi: “Bu numara aslında kaybolmuş bir geçmişin adresi. Senin hatırlayamadığın ama her zaman senin içinde kalan bir sesin yankısı. Belki de geçmişin, senin geçmişin.”
O an anlamadım. Hatta o kadar donmuştum ki, telefonu kapatmayı düşündüm. Ama sonra, gözlerimi kapattım. Karanlıkta bir an için her şey durdu. Hayal kırıklığı, belki de biraz üzülmek, her şeyden önce bir parça umut vardı.
Gerçekten geçmişi unutmak, kaybolan bir numaranın ardında ne bulabileceğini görmek, acıyı bilmek, acıyı kabul etmek… Bunu nasıl anlatabilirim ki? Geçmişi hatırlamak istemedim belki ama bir o kadar da geçmişin beni hatırlaması gereken her şey olduğu gerçeğini düşünmeden edemedim.
4060 Bir Numara, Ama Benden Çok Daha Fazlası
4060’ı aradıktan sonra, günlerce numarayı düşündüm. Neredeyse her saniyemi… Ama bu numara sadece bir rakamdan ibaret değildi. Bu numara, kaybolan bir duygunun, hatırlanmak istenmeyen bir anının, bilinçaltımda varlığını sürdürdüğü bir şeydi. Belki de 4060, kimseye ait olmayan, ama herkese dokunan bir numaraydı.
Telefon numarası bir şifre gibi hissettirse de, esas olan şifrenin ne olduğunu anlamam biraz zaman aldı. İnsanın hayatında hep beklediği, en çok korktuğu ama en çok istediği şeyler hep bir gizemin içinde saklıdır. O gece de bir arama ve bir numara ile gizemini çözmeye başladım. Belki de her şeyin içinde küçük bir cevapsız soru vardı; 4060 neyin numarası?
Zamanla, o numara bir daha çalmadı. Ama o geceyi unutmadım. Çünkü o gece, bir kaybın, bir umudun ve sonrasında gelen bir başlangıcın duygusunu anlamama sebep oldu. 4060 bir numara olsa da, içinde ben vardım. Ve belki de hayatta her şeyin bir anlamı vardı, bazen sadece o anlamı görebilmek için biraz zaman gerekiyordu.
O geceyi unutmak istemiyorum. Çünkü bazen, en derin kırıklıklar, en parlak umutları da içinde barındırır. 4060’a dönüp bakmak, hayatımda eksik olan cevabı bulmak gibi bir şeydi. Gelecekte bir gün tekrar çalarsa, belki bu sefer doğru cevabı verebilirim.